در اغوشم...

بی گمان یک روز دلتنگ تو خواهم شد...

پسر کوچک و دوست داشتنی ام...رادوین مامان

که این روزها توی بغلم جا خوش می کنی...دست و پا هایت را می کشی تا خستگی از تنت بیرون رود و چشم هایت را ریز می کنی  و زیر چشمی نگاهم می کنی...

این تجربه ی بسیار لذت بخشی است که در بغلم لم بدهی و با لب های کوچکت صداهای بامزه ای در بیاوری و تند تند نفس بکشی....بعد پیشانی ات را به بلوزم بکشی و من بفهمم که بدت نمیاید که شیر بخوری.....بعد دهانت را باز کنی و بگویی هه هه هه.

رادوین

دوستت دارم جان دلم...

این تجربه ی خاصی است که در بغلم شیر بخوری

و به خواب بروی و من وقتی خوابیدی یواشکی ببوسمت...نگران اینکه موهایم تو را قلقلک ندهد و بیدارت نکند....و اینکه بخواهم همان طور در بغلم نگهت دارم...نگات کنم...بوت کنم...

بی گمان یک روز مستقل خواهی شد و من فرصت این اندازه در آغوش گرفتنت را دیگر نخواهم داشت....

برای خودم و برای تو اعتراف می کنم که من از احساس این روزها، از این در آغوش گرفتن ها، از این نزدیک تو بودن ها ...

 لذت می برم و لبریز از شکر و شعفم.

به دست آوردن آنچه را که ما آرزو داریم موفقیت است

اما.....

چیزی را که برای به دست آوردن آن تلاش نمی‌کنیم خوشبختی است