هفده ماهگی رادوین جون ...

رادوین گلم هرروز که داره میگذره داری بزرگتر میشی و واسه ما عزیزتر وشیرین تر

اگر قبلا با نگاه کردن به مناظر زیبا وباشکوه وفرارسیدن بهارو... به عظمت خدای بزرگ پی میبردم وشکرش میکردم حالا هرروز با دیدن پسر کوچولوی نازم خدا روشاکرم...خدا رو روزی ۱۰۰۰بار شکرمیکنم که رادوین جونو به ما داده..اصلا رادوین جونم توباعث شدی ما بیشتربه خدا نزدیک بشیم...فرشته ی کوچولوی ما وقتی هرروز میبینم یه پیشرفت دیگه تو کارهات حالا بگم از اوضاع واحوال پسری تو این روزها....

انقدر شیطون شدی که نگو ونپرس باید پشت سرت راه برم وخرابکاریهات رو راست وریست کنم!!

هیچکدوم از کنترل ها واسباب بازیهات که نه در دارند نه باطری!بگذریم از اینکه هر جا مهمونی هم بریم اول میری سراغ پشت کنترل هاشون

اکثرا هم توی خونه با دمپایی های مامان یا بابا راه میری(البته با یه لنگه)...خب چه کاریه دمپایی های خودت رو بپوش..

تا توی ماشین میشینی هم باید سریع بری سراغ سویچ

کسی هم حق دست زدن به لپ تاب و تلفن وموبایل نداره جز آقا رادوین

همش هم که میگی اه هر جا میخوری زمین همونجارو اه میکنی ...

عاشق سوپ و ماکارونی

گل نازم وقتی خوراکی میخوری و من یابابا دهنمونو باز میکنیم بدوبدو با خنده میای غذادهنمون میذاری.یه مدته که بابا سفره رو که جمع میکنه بعضی وسایل کوچیک رو بهت میده و میگه بده مامان.تو هم فوری میای میدی دستم و بعد وایمیسی واسه خودت دست میزنی وتشویق میخوای

دیگه ماشالله خوب راه میری و اگه باهم رفته باشیم بیرون هرجا خسته بشم میذارمت زمین و تو هم مثه جوجه اردک راه میای

بقیه اش رو هم فاکتور بگیرم بهتره!!!!رادی دیگه به طور واضح صدام میکنی ماما..الهی قربون صدا کردنت برم که هروقت صدام میکنی ضعف میکنم...صدای حیوانات رو هم در میاری...هر وقت هم که آب بخوای یخچال رو بهم نشون  میدی ومیگی آ ...دوست داری با بوسیدن ادمو بیدار کنی مادر خاله نیلوفر اقا جون....پیشی رو خیلی دوست داری تا میبینیش بدو پشه کش برمیداری دنبالش ...هرجا هم میره بدو بدو دنبالش میری تا پیداش کنی تیس تیس ... 

راستی تا یادم نرفته بهت بگم رادی مامان عاشقته...